Χρατς

Ήμουν ένα παιδί που παρατηρούσα τα παπούτσια των άλλων, έκανα διαγωνισμό και έδινα βραβείο, αλλά ποτέ δεν έμαθα να δένω «σωστά» τα κορδόνια μου. Ακόμη και τώρα έχω έναν δικό μου τρόπο. Επίσης ήμουν ένα παιδί κλειστό, ντροπαλό κι «αόρατο». Ναι, οποίος με έχει γνωρίσει τώρα δεν το πιστεύει. Οι παιδικοί μου φίλοι όμως ξέρουν. Μόνο όταν έλυσα τους κόμπους μέσα μου κοίταξα ψηλά. Για αυτό κι αυτό το βιβλίο με άγγιξε. Γιατί μιλάει για εμένα, για εσένα, για όλους και για τον καθένα χωριστά. Η Γεροκώστα μαγεύει τις λέξεις που χορεύουν στο ρυθμό που τους δίνει η πένα της. Λιτότητα, ακρίβεια, εκφραστικότητα. Αρετές που η συγγραφέας έχει αποκτήσει από την τέχνη της αφήγησης, βρίσκουν εδώ την καλύτερη στιγμή τους. Τις ίδιες αρετές έχει και η εικονογράφηση, η οποία βασίζεται στον τρόπο που ζωγραφίζει ένα παιδί, και, μαζί με τον πρωτότυπο τίτλο, είναι η πρώτη που θα μαγνητίσει το παιδικό βλέμμα. Το βιβλίο προσφέρεται για παιχνίδια και συζητήσεις, για δράσεις και ενδοσκόπηση, για δραματοποίηση και επεκτάσεις. Απολαύστε το. Β. Ηλιόπουλος

Παπούτσια κάθε είδους παρελαύνουν στους δρόμους, στις βιτρίνες, στο τσαγκαράδικο. Μα πρωταγωνιστής παραμένει το αγόρι με τα "χρατς", που παλεύει να δέσει τα κορδόνια του και να λύσει τους κόμπους της καρδιάς του... (