Όταν μας άφησε η θάλασσα
Εκδότης: Πατάκης
Συγγραφέας: Άννα Κουππάνου
Ηλικία: Από 11 ετών
Εικονογράφηση: Θέντα Μιμηλάκη
Σελίδες: 240
Σχήμα: 14Χ21
Εξώφυλλο: Μαλακό
► Δείτε ένα απόσπασμα από το εσωτερικό του βιβλίου: https://www.patakis.gr/files/1201835.pdf
Περιγραφή
Ναι, συμπληρώνονται 50 χρόνια από μια τραγωδία που δεν έχει βρει ακόμη δικαίωση. Ένα νησί παραμένει χωρισμένο στα δυο, από έναν εισβολέα που καταπατά κάθε έννοια διεθνούς νομιμότητας. Αξίζει τα πενήντα χρόνια να γίνουν αφορμή να φωνάξουμε ότι δεν ξεχνάμε, να φωνάξουμε για δικαίωση, να φωνάξουμε να τελειώσει η παράνομη κατοχή.
Η Άννα Κουππάνου, με το βιβλίο της, το οποίο μιλά για μια αληθινή ιστορία παιδιών που το ’74 είχαν έρθει στην Ελλάδα ασυνόδευτα για να είναι ασφαλή, μου θύμισε ότι και στην τάξη μου τότε είχε έρθει ένα παιδί, προσφυγάκι από την Κύπρο, το οποίο φιλοξενείτο στην Αθήνα. Ο Α.Α., τον οποίο εμείς όλοι προσπαθούσαμε να τον κάνουμε να νιώσει καλά. Μαζέψαμε χρήματα και του πήραμε ένα παιχνίδι, γιατί σκεφτήκαμε ότι όταν φεύγεις πρόσφυγας δεν μπορείς να πάρεις μαζί σου τα παιχνίδια σου. Έναν χρόνο έμεινε μαζί μας. Ίσως να ήταν από τα παιδιά στο πλοίο «Πάτρα», που περιγράφει η συγγραφέας.
Στο βιβλίο, σε κάθε ένα από τα 43 κεφάλαια, ο τριτοπρόσωπος αφηγητής μας προϊδεάζει τι θα διαβάσουμε και η Κατερίνα, ένα από τα παιδιά που διάλεξαν να έρθουν στην Ελλάδα για να σωθούν, σε πρωτοπρόσωπη αφήγηση μας μιλά για τη ζωή πριν την εισβολή, για την εισβολή και για τη ζωή στην Ελλάδα, στον Πύργο Ηλείας όπου έμεινε πρώτα σε Οικοτροφείο και μετά σε ανάδοχη οικογένεια. Έτσι το ενδιαφέρον του αναγνώστη κορυφώνεται, το κείμενο ρέει με κινηματογραφική ταχύτητα, χωρίς να θέλεις να το αφήσεις από τα χέρια σου.
Σημαντικό βιβλίο, καταγράφει μια ιστορία που δεν πρέπει να ξεχαστεί. Επικεντρώνεται στο συναίσθημα και στην ανθρωπιά. Με μαεστρία η συγγραφέας φωτίζει τις ανθρώπινες σχέσεις και κυρίως τη δύναμη της αδελφικής αγάπης του Μιχάλη και της Κατερίνας, που ακόμη κι όταν χάνονται για λίγο, δεν παύουν να παίρνουν δύναμη ο ένας από τον άλλο, όπως οι Κύπριοι κι οι Ελλαδίτες. Β. Ηλιόπουλος
Κύπρος, 1974. Η τουρκική εισβολή στερεί από την Κατερίνα Χρυσοστόμου, ένα νεαρό κορίτσι από την Κερύνεια, το χωριό, το σπίτι, ίσως και τον πατέρα της. Μαζί με τον δίδυμο αδελφό της Μιχάλη επιβιβάζονται σε ένα καράβι που ταξιδεύει για την Ελλάδα.
Μαζί τους ταξιδεύουν κι άλλα παιδιά. Εκατοντάδες κορίτσια και αγόρια, χωρίς γονείς, χωρίς άλλα μέλη των οικογενειών τους, κατευθύνονται προς τον Πειραιά με την ελπίδα μιας καινούριας ζωής, προκειμένου να φιλοξενηθούν σε ιδρύματα και οικογένειες και να ξαναπιάσουν το νήμα μιας ήρεμης ζωής.
Η Κατερίνα και ο Μιχάλης βρίσκονται σε μια χώρα που γνωρίζουν μόνο από βιβλία και ιστορίες. Η ζωή όμως τους επιφυλάσσει κι άλλες εκπλήξεις. Θα καταφέρουν να αντιμετωπίσουν τις προκλήσεις και τα εμπόδια που ορθώνονται μπροστά και ανάμεσά τους; Θα τα καταφέρουν μαζί
ΆΡΘΡΑ
Ζουμερό σταφύλι!!
1. Είμαι το σταφύλι! Ποίημα, αφίσα, δραστηριότητες και φύλλα εργασίας για να γνωρίσουν τα μικρά...
Φθινοπωρινά φύλλα εργασίας
1. «Το φθινόπωρο ο ουρανός γιορτάζει». Τα παιδιά ζωγραφίζουν διαφορετικές εικόνες του ουρανού. Σε...