Διονύσιος Σολωμός (Σκληρόδετο)

Τη ζωή και το έργο του Εθνικού μας ποιητή προσεγγίζει η συγγραφέας, μέσα από μια δική της αναφορά στην αγαπημένη της φιλόλογο, η οποία την μύησε στην Τέχνη του. Αυτό κάνει και η Βαρελλά με τη σειρά της. Μια μύηση των μικρών αναγνωστών σε έναν κόσμο άγνωστο, αφού τα παιδιά γνωρίζουν τον ποιητή από τον εθνικό ύμνο μόνο. Δύσκολο το έργο του και πολύπλευρη η προσωπικότητά του. Η Βαρελλά όμως ξέρει να στρογγυλεύει της αιχμηρές πλευρές, να φωτίζει τα σκοτεινά σημεία, να αναδεικνύει την μοναδική του τέχνη. Ο Σολομός δεν πάτησε ποτέ το πόδι του στην ελεύθερη Ελλάδα, όμως με τα ποιήματά του εμψύχωνε τους Έλληνες να αγωνιστούν ενώ παράλληλα συγκινούσε και επηρέαζε την παγκόσμια κοινότητα. Με έργα τόσο υψηλής αισθητικής όπως Ύμνος εις την ελευθερία και Ελεύθεροι Πολιορκημένοι, εκτός από Εθνικός ποιητής έχει κατακτήσει μια θέση στους καλύτερους ποιητές του 19ου αιώνα σε όλο τον κόσμο. Μια άρτια έκδοση του 1998 που επανακυκλοφορεί και δεν πρέπει να λείπει από καμιά βιβλιοθήκη.  Β. Ηλιόπουλος

. . . Αναλογιζόμουν ποιος πλούτος τελικά κατακάθισε μέσα μου από την επαφή μου με τον ποιητή και το έργο του. Δεν άργησα να τον επισημάνω. Πρώτα απ' όλα ήταν η υψηλή αντίληψη των πραγμάτων. Το μίσος του για την τυραννία. Ο πατριωτισμός του. Το πάθος του να υπερασπίζεται την προσωπική και την εθνική του ελευθερία. Η μοναξιά του η δημιουργική. Η αγάπη του για τα παιδιά, αν και δεν είχε παιδιά ο ίδιος. Η ακριβή του αγάπη για την ποίηση. Η επίπονη επεξεργασία της τεχνικής του. Το κυνήγι της τελειότητας. Οι υποθήκες του: «Το έθνος πρέπει να μάθει να θεωρεί εθνικόν ό,τι είναι αληθές». Οι στίχοι του, που έρχονται αυθόρμητα στα χείλη, και περισσότερο εκείνος ο καταπληκτικός, που μ' ακολούθησε βήμα βήμα σ' όλη μου τη ζωή από τότε που τον αποστήθισα: «Πάντα ανοιχτά, πάντ' άγρυπνα τα μάτια της ψυχής μου».