Λίγα γαρίφαλα για το Πολυτεχνείο!

Γεια σας! Με λένε Αλέξανδρο και πηγαίνω στο νηπιαγωγείο. Η αδελφή μου πάει στην Τρίτη τάξη και τη λένε Ελευθερία, όπως και τη γιαγιά. Όμως ο παππούς Περικλής πότε πότε τη γιαγιά τη λέει <Χούντα> κι εκείνη κάνει πως θυμώνει. Μάλλον δεν της αρέσουν τα χαϊδευτικά ονόματα. Το κατάλαβα τελευταία, όταν η αδελφή μου ζήτησε να τη φωνάζουμε Φρίντα κι η γιαγιά έβαλε τις φωνές. Τώρα τι μ’έπιασε και σας λέω τα οικογενειακά μας ; Εγώ είχα σκοπό να σας μιλήσω για το Πολυτεχνείο!

Δύσκολο να μιλήσεις σε παιδιά προσχολικής ή πρωτοσχολικής ηλικίας για τα γεγονότα του Πολυτεχνείου. Ίσως γι’ αυτό, μέσα στα σαράντα έξι χρόνια που έχουν κυλήσει από τότε, τα βιβλία που έχουν γραφτεί με αυτό το θέμα είναι ελάχιστα. Κι αυτό αποτελεί οπωσδήποτε ένα κενό στην παιδική μας λογοτεχνία.